Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Αλήθειες και ψέματα για την ΕΡΤ

Υπάρχει κι ένα καλό νέο που βγαίνει μέσα από το μαύρο της οθόνης της ΕΡΤ. Πλέον ξέρεις καλά τι σε περιμένει. Ποιοι είναι αυτοί που σε κυβερνούν. Τι σκοπούς έχουν. Τι μέσα χρησιμοποιούν για να το πετύχουν. Πλέον δεν έχεις καμιά δικαιολογία. Ακόμα κι αν είσαι συνταξιούχος στο Καστελόριζο, ή golden boy στην Τράπεζα της Ελλάδος, ξέρεις καλά ότι αυτοί δεν ορρωδούν προ ουδενός. Ήρθε, λοιπόν η ώρα να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. 
Πλέον, οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ούτε η κατάρρευση της κυβέρνησης και οι πρόωρες εκλογές, ούτε η κυριαρχία Σαμαρά, που κανείς δεν ξέρει τι άλλο θα φέρει. Εδώ, δεν θα αποπειραθούμε να προβλέψουμε τις εξελίξεις –είναι άλλωστε πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο-, αλλά να δούμε ψύχραιμα τι συνέβη χτες, ποια είναι τα πολλά ψέματα που ακούστηκαν για την ΕΡΤ και τη λειτουργία της, και ποιο είναι το ύφος και το ήθος της εξουσίας, που απροκάλυπτα πλέον χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Σαμαρά και συνεταίρων… 

Τα ψέματα για την ΕΡΤ… 
Ο Σίμος Κεδίκογλου ανέφερε ότι «σε μια περίοδο που ο Ελληνικός λαός υφίσταται θυσίες, δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις ή για δισταγμούς. Όπως δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής για «ιερές αγελάδες» που παραμένουν άθικτες, όταν επιβάλλονται περικοπές παντού.  Όταν πρέπει να τελειώνουμε με τα ελλείμματα και να βγούμε από την κρίση, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε θύλακες αδιαφάνειας και δημόσιας σπατάλης…».
Η αλήθεια, όμως, είναι πως η ΕΡΤ δεν έχει ελλείμματα, αντίθετα εδώ και δύο χρόνια είναι κερδοφόρα. Έχει ως μοναδικό της έσοδο το ανταποδοτικό τέλος των 51,6 ευρώ το χρόνο (δηλαδή 4,5 ευρώ το μήνα) και δεν επιβαρύνει τον προϋπολογισμό. Τον Μάιο, η κυβέρνηση παραδέχτηκε πως η ΕΡΤ είχε πλεόνασμα 40 εκατομμυρίων ευρώ. Πέρυσι το πλεόνασμά της των 129 εκατ. ευρώ του 2012 διατέθηκε για να καλυφθεί το κόστος της ΔΕΗ στον Λειτουργό Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ), δηλαδή στα φωτοβολταϊκά (τα 75 εκατ.) και άλλα 40 εκατ. ευρώ πήγαν στο υπουργείο Οικονομικών και έκλεισαν μέρος της μαύρης τρύπας.
Τα χρήματα αυτά θα ήσαν πολλά περισσότερα, αν η ΕΡΤ δεν πλήρωνε παχυλούς μισθούς των 50.000 ετησίως σε πολλά κομματικά στελέχη και αποτυχόντες βουλευτές των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης (Λιάρος, Ράγιου, Αράπογλου, κ.ά), ή αν δεν εκτόξευε το κόστος εκπομπών, όπως αυτή στην οποία πρωταγωνίστησε η κόρη ενός πρώην υπουργού της Ν.Δ., η Ανθή Σαλαγκούδη. Ή αν δεν περιελάμβανε στους 2900 εργαζόμενους, 24 ιδιαίτερες γραμματείς και 27 ειδικούς συμβούλους και προσωπικό ειδικών θέσεων. 

Κοντολογίς: Όφελος για τον κρατικό προϋπολογισμό; Ούτε ένα ευρώ. Απεναντίας, το κράτος καταβάλλει ένα μέρος του τέλους που πληρώνουμε στο όνομα της ΕΡΤ, για να καλύπτει τις επιδοτήσεις των φωτοβολταϊκών και άλλες υποχρεώσεις του.
Το ζήτημα του ανταποδοτικού τέλους είναι ένα μια ακόμα παράμετρος. «Την ΕΡΤ την πληρώνει ο Ελληνικός λαός με το χαράτσι στους λογαριασμούς ηλεκτρικού: γύρω στα 300 εκατομμύρια το χρόνο…», είπε ο υπουργός Τύπου. Προσέξτε τη λέξη «χαράτσι» στην ανακοίνωση. Είναι η πρώτη φορά που τη χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για το ποσόν των 50 ευρώ τον χρόνο υπέρ της ΕΡΤ, την ώρα που αποφεύγει επιμελώς να χαρακτηρίσει με τον ίδιο τρόπο το πολλαπλάσιο (πεντακοσάρικο κατά μέσο όρο) του πραγματικού χαρατσιού για τα ακίνητα. 
Την ίδια ώρα κανείς δεν ενοχλείται από το γεγονός ότι η ιδιωτική τηλεόραση είναι πολλαπλώς πιο ακριβή. Όχι μόνο γιατί την πληρώνουμε μέσα από τις αυξημένες τιμές των προϊόντων (ένεκα διαφήμισης), αλλά και γιατί την πληρώνουμε μέσω και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, μέρος της οποίας, οφείλεται στα «κόκκινα» δάνεια των ιδιωτικών media
Κοντολογίς: μάς φαίνεται ακριβή η ΕΡΤ με 4,5 ευρώ το μήνα, αλλά όχι το MEGA και ο ΣΚΑΪ για τους οποίους πληρώνουμε πολλά περισσότερα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. 

…και οι μισές αλήθειες 
Η ανακοίνωση Κεδίκογλου είχε επίσης, πολλές γκρίζες ζώνες, πολλές μισές αλήθειες. Μία από αυτές αφορά την τηλεθέαση της ΕΡΤ. «Έχει τριπλάσιο ως επταπλάσιο κόστος από άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς και τετραπλάσιο ως εξαπλάσιο προσωπικό για πολύ μικρή τηλεθέαση: τη μισή σχεδόν και για τα τρία δημόσια κανάλια μαζί, απ’ όση ένα μέσο εμπορικό κανάλι». Τριπλάσιο έως επταπλάσιο κόστος σε έξοδα 210 εκατομμύρια ευρώ, σημαίνει πως τα ιδιωτικά κανάλια έχουν κόστος από 30 έως 70 εκατομμύρια ευρώ. Είναι αστείο και να το συζητάμε, έτσι; Το μέσο κόστος σε ένα εμπορικό κανάλι (ακόμα και σήμερα) προσεγγίζει τα 100 εκατομμύρια. Στην καλύτερη περίπτωση, δηλαδή μιλάμε για ένα κόστος σχεδόν διπλάσιο για την ΕΡΤ, η οποία, όμως είναι κερδοφόρα με πολύ μικρή επιβάρυνση για τον πολίτη. Την ίδια ώρα η ΕΡΑΣΠΟΡ ήταν ένα από τα πρώτα σε ακροαματικότητα ραδιόφωνα τα τελευταία 10 χρόνια. 
Αλλά για να ξαναπάμε στην άποψη του Κεδίκογλου περί τηλεθέασης. Θα περίμενε κανείς, να μην μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου πολιτικού συστήματος. Αλλά, ποιος έχασε το φιλότιμο για να το βρει ο Κεδίκογλου; Γιατί, η αλήθεια είναι πως ο υπουργός Τύπου, αν ήθελε πραγματικά να βρει το λόγο της χαμηλής απήχησης της ΕΡΤ, θα έπρεπε να τον ψάξει  στον τρόπο που αντιλαμβάνονται την δημόσια τηλεόραση εκείνος και οι συνάδελφοί του στην κυβέρνηση (εννοείται και όλοι οι προηγούμενοι). Στα σημειώματα πρόσληψης με την υπογράμμιση εντολή υπουργού. Στο 4-2-1 των προσλήψεων (ακόμα και τώρα) στο ειδησεογραφικό τμήμα. Στις εναλλαγές ημέτερων δημοσιογράφων, κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση. Και, φυσικά, στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την ενημέρωση, όπου η ΕΡΤ ήταν ένας καθρέφτης του κομματικού μας συστήματος. Ας θυμηθεί κανείς -μόνο από τα πιο πρόσφατα- τη διακοπή της πρωινής εκπομπής των Μαριλένας Κατσίμη και Κώστα Αρβανίτη γιατί σχολίασαν τον υπουργό της κυβέρνησης Δένδια. Αυτή η ενημέρωση, πόσο ψηλά μπορούσε να πάει την τηλεθέασή της;
Αλλά ακόμα και με τα κριτήρια της απόφασης Κεδίκογλου, ποιο ιδιωτικό κανάλι είναι βιώσιμο; Μήπως γνωρίζει ένα ο κ. Κεδίκογλου; Και αν δεν είναι βιώσιμα από πού επιδοτούνται; Και γιατί; Μόνο το Mega το 2012 είχε ζημιές 22,2 εκατ. ευρώ. Γιατί οι ιδιοκτήτες του το κρατάνε ανοιχτό; Και πως καταφέρνουν να χρηματοδοτούν την ζημιογόνα επιχείρησή τους από τις τράπεζες, όταν σήμερα, από τα ταμεία των τραπεζών, δεν βγαίνουν λεφτά ούτε για να πληρωθεί ο καφετζής της γειτονιάς και δεν χρηματοδοτείται τίποτα;
Και με τις άδειες, τί θα γίνει; Εδώ και 23 χρόνια, από την έναρξη της ιδιωτικής τηλεόρασης, τα (εθνικά, περιφερειακά, τοπικά κανάλια, όλα ιδιωτικά) λειτουργούν παράνομα. Καταπατούν δημόσιες συχνότητες, χωρίς να πληρώνουν ούτε ευρώ στο κράτος. Ποιου είδους λογική μάς λέει να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι όταν κλείνει ένα κερδοφόρο, δημόσιο, φθηνό (κοστίζει 1,8 ευρώ το μήνα σε κάθε Έλληνα) και νόμιμο κανάλι, την ώρα που είναι ελεύθερα και ασύδοτα τα ζημιογόνα, ιδιωτικά, πανάκριβα και παράνομα κανάλια του Μπόμπολα, του Αλαφούζου και του Ψυχάρη; Αυτό μας αφορά, ή όχι;

Τι πληρώνει, όμως, ο πολίτης για να δει στην ΕΡΤ και τι πληρώνει για να δει στα ιδιωτικά κανάλια; Ας μην πάμε μακριά. Τα τρία τελευταία χρόνια στην ιδιωτική τηλεόραση, σε μια απόπειρα συμμαζέματος των οικονομικών τους, ο διαγκωνισμός των καναλιών ήσαν ποιο θα φέρει την καλύτερη τούρκικη σειρά. Την ίδια ώρα, τι είδαμε στην ΕΡΤ; Είδαμε δύο από τις κορυφαίες τηλεοπτικές σειρές των τελευταίων ετών (Borgen και Downton Abbey) και έναν σημαντικό αριθμό από άλλες πολύ καλές παραγωγές του BBC. Ποιο ιδιωτικό κανάλι συμμετέχει σε συμπαραγωγή ταινιών, ντοκιμαντέρ, έχει εκπομπή για το βιβλίο, τη μουσική, το θέατρο ή σοβαρό παιδικό πρόγραμμα; 
Στην ιδιωτική τηλεόραση δεν υπάρχει ούτε μία εκπομπή με θέμα τον πολιτισμό, όταν στην ΕΡΤ μετρήσαμε πρόχειρα πάνω από 30. Από θεατρικές επαναλήψεις (Θέατρο της Δευτέρας), μέχρι εκπομπές για τη λαϊκή μουσική (Μουσική παράδοση, ο τόπος και το τραγούδι του), πάνω από 15 ντοκιμαντέρ, ποιοτικά κινούμενα σχέδια για παιδιά κι ένα σωρό άλλα. Το δυστύχημα είναι ότι αυτά, όλα μαζί, δεν …πουλάνε, όσο ο Σουλεϊμάν μόνος του. Αλλά αυτό δεν είναι ευθύνη της ΕΡΤ, είναι ευθύνη δική μας. 
Κοντολογίς: Οι συγκρίσεις με τα ιδιωτικά κανάλια δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική. Η δημόσια τηλεόραση δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει σχέση με τα ιδιωτικά κανάλια.
Τέλος, υπάρχει και ένα ζήτημα που αφορά την επόμενη μέρα. Η ΕΡΤ έκλεισε, αλλά συγκεκριμένο σχέδιο για την επαναλειτουργία της δεν υπάρχει. Το πώς θα ξανανοίξει, το πότε, με ποιους εργαζόμενους, με ποιον τρόπο θα προσληφθούν αυτοί, ποια θα είναι τα αξιοκρατικά κριτήρια, ποιος θα την διοικεί, πως θα αποκοπεί από τον εναγκαλισμό της κρατικής εξουσίας, όλα αυτά υπάρχουν (;) μόνο στο μυαλό του Σαμαρά και κανενός άλλου. Υπάρχει, μόνο, η βεβαιότητα (χα!) πως η νέα ΕΡΤ θα είναι έτοιμη να ξανανοίξει τον Σεπτέμβριο. Αυτή ακριβώς η έλλειψη σχεδίου μας προϊδεάζει για το τι κανάλι θα είναι…
Το ύφος και το ήθος της εξουσίας 
Κλείνοντας, σας (παρα)καλώ να πετάξετε όλα όσα διαβάσατε μέχρι τώρα, γιατί δεν έχουν καμιά σημασία. Την μεγαλύτερη σημασία από όλα έχει το ύφος και το ήθος της εξουσίας που υπέγραψε την εκτέλεση της δημόσιας τηλεόρασης. 
Ας πάμε πρώτα στο ύφος. Αντιγράφω από το σχόλιο του Κώστα Γιαννακίδη στο protagon: «Αυτό που έγινε δεν έχει προηγούμενο, ούτε σε χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού. Συνέβη εδώ. Με μία ανακοίνωση στην οποία, μεταξύ μας, ο Σίμος Κεδίκογλου έχει εκχωρήσει σχεδόν όλη την πολιτική και δημοσιογραφική του αξιοπρέπεια. Τι είπε ο εκπρόσωπος στην ανακοίνωσή του; Περίπου αυτά που λέγονται για την ΕΡΤ στα καφενεία, άντε και «στην κοινωνία». Μόνο που έτσι πολιτεύεται η Χρυσή Αυγή. Αν αξίζει να μνημονεύεται η ανακοίνωση Κεδίκογλου είναι για το ύφος και όχι για το περιεχόμενό της…». 
Μια ματιά αν διαβάσει κανείς σε όσα έλεγε ο Σίμος Κεδίκογλου και είναι αναρτημένα στο προσωπικό του ιστότοπο (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) και είχε την εξυπνάδα να μην τα κατεβάσει, τουλάχιστον, μπορεί να καταλάβει περί τίνος ανθρώπου και πολιτικού πρόκειται. Ήταν πριν από –περίπου- δυο χρόνια, όταν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με αρμόδιο υπουργό τον Ηλία Μόσιαλο, είχε ανακοινώσει ένα πρόγραμμα αναδιοργάνωσης της ΕΡΤ, το οποίο για διάφορους λόγους δεν προχώρησε ποτέ. Έλεγε τότε ο Σίμος και αντιγράφουμε από τον προσωπικό του ιστότοπο: «Η ΕΡΤ είναι δημόσια περιουσία. Η συρρίκνωση και απαξίωσή της είναι προς όφελος ιδιωτικών και ξένων συμφερόντων και δεν θα  επιτρέψουμε αυτό να συμβεί», εκφράζοντας τη συμπαράστασή του στον αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης για την αναδιοργάνωση της δημόσιας τηλεόρασης.
Προσέξτε! Ούτε καν την αναδιοργάνωση της ΕΡΤ δεν ανεχόταν τότε ο Κεδίκογλου! Μάλιστα, είχε βρεθεί στο πλευρό των εργαζομένων, επισημαίνοντας πως «οι αλλαγές που προσπαθεί να φέρει ο κ. Μόσιαλος είναι στην τελείως λάθος κατεύθυνση…». Παρεμπιπτόντως, το ίδιο ακριβώς λέει σήμερα ο Μόσιαλος για τον σχεδιασμό της κυβέρνησης.
Ο Κεδίκογλου ανέφερε ακόμη πως «δεν κατανοεί το όφελος από το κλείσιμο  της ΕΤ1 , από την κατάργηση των υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων και κυρίως δεν καταλαβαίνει τη λογική του κλεισίματος των  συχνοτήτων ειδικά στις παραμεθόριες περιοχές, καθώς υπάρχει άμεσος  κίνδυνος καταπάτησής τους από ξένα τηλεοπτικά κανάλια (σ.σ. προφανώς οι κίνδυνοι αυτοί εξέλειπαν τώρα!)».  Και έκλεινε λέγοντας πως «κλείνουν συχνότητες, απολύονται εργαζόμενοι και απαξιώνεται η δημόσια περιουσία τη στιγμή που θα μπορούσε το υπάρχον δυναμικό να αξιοποιηθεί με πολλαπλασιαστικά οφέλη όχι μόνο για την  ΕΡΤ, αλλά και για την ελληνική οικονομία. Πιστεύουμε στο δυναμικό της ΕΡΤ, πιστεύουμε ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και να παίξει αναπτυξιακό ρόλο και να χρησιμοποιηθούν τα δορυφορικά προγράμματα για την ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας. Η ΕΡΤ μπορεί να είναι πλεονασματική, οικονομικά ανεξάρτητη και να πληροί τα συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά που απαιτεί ο Έλληνας  πολίτη. Σε αυτό το πλαίσιο είμαστε στο πλευρό σας». Όλα αυτά το 2011, από τον προσωπικό του ιστότοπο, ξαναλέμε.
Πριν από λίγες μέρες, ο ίδιος άνθρωπος είχε ερωτηθεί (και μάλιστα σε εκπομπή της ΕΡΤ) αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι επίκειται κλείσιμο της ΕΡΤ. Και ο αθεόφοβος (δις) το διέψευσε μετά βδελυγμίας! Μάλιστα, πρόσθεσε ότι όσοι τα λένε και τα γράφουν αυτά «είναι αυτοί που απαξιώνουν τη δημόσια τηλεόραση»! Χτες,  ο ίδιος άνθρωπος ανακοίνωσε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Αν βάλεις δίπλα-δίπλα αυτά που έλεγε πρόσφατα και αυτά που είπε χτες, προκύπτει ο τέλειος εξευτελισμός του.
Να δούμε, όμως και το ήθος; Η χτεσινή απόφαση ήταν η 19η που έλαβε η παρούσα κυβέρνηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και ανυπολόγιστος είναι ο αριθμός όσων έχουν ψηφιστεί όλα αυτά τα χρόνια. Με πολύ απλά και όχι νομικίστικα λόγια, ΠΝΠ σημαίνει ότι μπορεί να βγει ένας νόμος χωρίς να ψηφιστεί από την Βουλή. Έτσι, στη σημερινή  κυβέρνηση και τις προηγούμενες πέρασαν μια σειρά από μέτρα που ήταν αμφίβολο αν θα ψηφίζονταν στην Βουλή. Έχει αυτό σχέση με την δημοκρατία; 
Η τελευταία περίπτωση, όμως, είναι και η πιο τραγική. Γιατί, αν στις προηγούμενες υπήρχε μια επίφαση δημοκρατικής νομιμότητας από την στιγμή που είχαν την στήριξη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η ΠΝΠ που αφορούσε στο κλείσιμο της ΕΡΤ έχει την στήριξη μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν έχει πλειοψηφία ούτε στην Βουλή, ούτε φυσικά στην κοινωνία. 
Δεν ξέρω αν γίνεται επαρκώς αντιληπτό! Ένα κόμμα, που ασκεί την κυβέρνηση αλλά δεν έχει πλειοψηφία στην Βουλή, παίρνει μία απόφαση τεράστιας ιστορικής ευθύνης και σημασίας για το κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης, χωρίς να φέρει το θέμα για συζήτηση στη Βουλή και χωρίς να ρωτήσει τους εταίρους της. Αν, λοιπόν, μέσα σε λίγες ώρες μπορεί με μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου να σβήσει την ΕΡΤ, τότε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Κι αν αυτό δεν συνιστά συνταγματική εκτροπή, τότε, μάλλον, οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.
Εδώ και μερικά χρόνια η χώρα έχει ένα κοινοβούλιο τυπικής σημασίας, στο οποίο η κυβέρνηση δίνει αναφορά, μόνο όταν γνωρίζει πως δεν θα αντιμετωπίσεις πρόβλημα να περάσει τα νομοσχέδιά της. Σε κάθε άλλη περίπτωση επιλέγει να περάσει τα νομοσχέδιά της ως κατεπείγοντα και με ΠΝΠ, καταργώντας ουσιαστικά και τυπικά τον έλεγχο της Βουλής. Όμως, αυτά ήταν αναμενόμενα. Όπως αναφέρει σε άλλο άρθρο στο protagon ο Γιώργος Λακόπουλος, «στην υπόθεση της ΕΡΤ οι άνθρωποι της ΝΔ είναι συνεπείς προς τον εαυτό τους. Προς την κουλτούρα και την παράδοσή τους. Λειτούργησαν με ευθύτητα σε ό,τι αφορά τις απόψεις και την ιδεολογία τους. Και ο Σαμαράς, τώρα που απέκτησε την εξουσία θα την ασκήσει με τον τρόπο του. Τον τρόπο των «Κενταύρων» και των «Ρέιντζερς. Τον τρόπο του αυταρχισμού. Αυτός είναι, αυτό ξέρει, αυτό κάνει. Αυτοί που δεν αξίζουν τον κόπο ούτε να ασχολείται πια κανείς μαζί τους είναι ο Βενιζέλος με τον Κουβέλη. Ηγέτες της φακής. Δεν υπήρξαν απλώς δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι σε αυτή την υπόθεση. Δεν κρύφτηκαν, απλώς. Υπήρξαν και υποκριτές…».   
Τα σημάδια, λοιπόν, τα είχαμε δει από νωρίς. Είχε προηγηθεί η προληπτική επιστράτευση των καθηγητών (η οποία ακόμα δεν έχει λήξει!) και άλλων κοινωνικών ομάδων και η απαγόρευση των διαδηλώσεων. Όσοι δεν τα είχαν δει, δεν μπορούν να κάνουν πως δεν τα βλέπουν ούτε τώρα. Όμως, δεν είχαμε αντιδράσει. Τώρα τι θα κάνουμε;
Το ερώτημα απευθύνεται κυρίως στους ψηφοφόρους της ΔΗΜΑΡ. Είναι ικανοποιημένοι με τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται το κόμμα αυτό; Συμφωνούν με το κυβερνητικό της ήθος; Ήρθε η ώρα των μεγάλων επιλογών…

Του Γιώργου Γουγά
Πηγή: politis-news.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: