Θα θυμάστε την τελευταία απόφαση
του Αρείου Πάγου ο οποίος δικαίωνε το υπουργείο οικονομικών στην διαμάχη με τις
καθαρίστριες. Θυμίζω ότι με την απόφαση αυτή γινόταν δεκτή η αίτηση του
υπουργείου Οικονομικών που ζητούσε να ανασταλεί προσωρινά άλλη απόφαση, αυτή
του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για την επανατοποθέτηση των καθαριστριών που
απασχολούνται στο υπουργείο Οικονομικών με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας
αορίστου χρόνου.
Στο σκεπτικό αναφερόταν κατά λέξη
τα παρακάτω: «Η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους
κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες
εθνικού επιπέδου, αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε
σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας, να διαταραχθεί η οργανική
της θέση και να εξακολουθήσουν να απασχολούνται σε αυτή αμειβόμενη όπως και
πριν». Και επιστέγασμα «... το ατομικό συμφέρον δεν μπορεί να νοείται και να
λειτουργεί ανεξάρτητα προς τις εκ της εξυπηρετήσεως αυτού συνέπειες ως προς την
αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής του κράτους την οποία σε κάθε
περίπτωση δεν έχουν την δυνατότητα να κρίνουν τα πολιτικά δικαστήρια από άποψη
σκοπιμότητας, ει μη μόνο το εκλογικό σώμα».
Αλλά η ειδησεογραφία έφερε κι
άλλα τις τελευταίες μέρες.
