Νοσοκομείο Άργους: «Γεννάτε με δική σας ευθύνη»!

Αίσχος και ντροπή! 

«Η κάτωθι υπογεγραμμένη επίτοκος ενημερώθηκα επαρκώς και κατανοητά από τον εφημερεύοντα γυναικολόγο παρουσία της υπεύθυνης μαίας ότι σήμερα δεν εφημερεύει παιδίατρος και ως εκ τούτου η γέννηση επί απουσίας παιδιάτρου του παιδιού διατρέχει κινδύνους για τη ζωή του σε περίπτωση οποιασδήποτε επιπλοκής και μου συστήθηκε η παραπομπή σε άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα. Παρά ταύτα επιθυμώ την εισαγωγή στη Μ/Γ κλινική του ΓΝ Αργολίδος ΝΜ Αργους και αναλαμβάνω εγώ προσωπικά τη συνδρομή δικού μου παιδιάτρου».

«…κι εκεί καθώς θα μιλάμε θα ‘ρθεί συντροφιά κι ο Χριστός»

Αν χρειάζεται μια ημέρα για να κρατηθεί η ελπίδα, ας είναι αυτή η ημέρα τα Χριστούγεννα. Ας αποδεχτούμε αυτή τη μικρή σύμβαση. Δεν χάλασε πια και ο κόσμος.

Αν πρέπει να υπάρχει μια μέρα που συμβολίζει την αλληλεγγύη, τη στοργή, τη φιλία, την προσμονή για ένα καλύτερο αύριο, την αγάπη, αν πρέπει να υπάρχει μια μέρα που την αποζητάμε για επιστρέψουμε στις «μυρωδιές» από το σπίτι της γιαγιάς, αν χρειάζεται μια μέρα για να δούμε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών, ας είναι η μέρα των Χριστουγέννων.

«Πρέπει να έχω 4.300 στην τσέπη, αλλιώς θα γεννήσω στην μπανιέρα μου»

Γυναίκα, στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης, μόνη, ψάχνει μαιευτήριο... Η Ιωάννα, στρατιωτικός στο επάγγελμα, όπως και ο σύζυγός της, μας προσέγγισε με αφορμή το ρεπορτάζ για το κόστος του τοκετού στην Ελλάδα (δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Κυριακής 7/9/14). «Δεν ξέρω εάν θα σας ενδιέφερε η εμπειρία μου», είπε δειλά. Και έπιασε να διηγείται μια ιστορία απόλυτης παράνοιας, παραλυτικής γραφειοκρατίας και εξωφρενικής διαφθοράς, μια ιστορία που φαίνεται ότι ζουν πολλές γυναίκες στην Ελλάδα σήμερα.