Παράδοση στις πολυεθνικές!

Την απόλυτη κυριαρχία των πολυεθνικών εταιρικών κολοσσών στις δύο μεγαλύτερες οικονομικές ζώνες της Δύσης εδραιώνει -αν υιοθετηθεί- η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) μεταξύ των ΗΠΑ και της Ε.Ε.

Κεντρικός στόχος της συμφωνίας είναι η απομάκρυνση κάθε ρυθμιστικού «φραγμού» στις διατλαντικές εμπορικές συναλλαγές, ακόμη κι αν αυτοί οι «φραγμοί» υπάρχουν για την προστασία της δημόσιας υγείας ή του περιβάλλοντος. Απώτερος σκοπός είναι διευκόλυνση της κερδοφορίας των πολυεθνικών, η συσσώρευση ακόμη περισσότερου πλούτου στα χέρια των λίγων.

Για τους πολλούς, τους εργαζόμενους δηλαδή και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, η συμφωνία σημαίνει υψηλότερη ανεργία, χαμηλότερα εισοδήματα, υποβάθμιση της υλικής τους υπόστασης.

Μπορούν οι εργάτες να 'τρέξουν' ένα εργοστάσιο;

Έχουν περάσει δύο χρόνια από την ημέρα που η ΒΙΟ.ΜΕ. στην Θεσσαλονίκη πέρασε στα χέρια των εργαζομένων. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και υπερβολές αυτή είναι η κατάσταση του πρώτου αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου στην Ελλάδa.

Είναι η ελληνική εκδοχή του… γαλατικού χωριού, στο χώρο του επιχειρείν, που κάνει πράξη μια έκφανση του μοντέλου της κοινωνικής οικονομίας, όπως είναι η αυτοδιαχείριση, σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν οι «λεγεώνες» του καπιταλισμού.

Για την ώρα το «πείραμα» της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟ.ΜΕ) στη Θεσσαλονίκη -γιατί περί αυτού πρόκειται- δείχνει να τα καταφέρνει και να αντέχει. Έστω και αν αυτό γίνεται εν μέσω συμπληγάδων. Το πέρασμα των συντελεστών της παραγωγής στα χέρια της εργατικής τάξης, σε μια επιχείρηση και σε μια χώρα με το δυτικό παρελθόν της Ελλάδας, είναι γεγονός και κάποιοι τολμούν να πουν πως έχει γίνει και με επιτυχία. Αλλά αυτό είναι κάτι σχετικό και εξαρτάται από την (πολιτικο-οικονομική) οπτική που θα ειδωθεί.