Τι χαρακτηρισμός αξίζει σε ένα πρωθυπουργό ο οποίος αφηγείται "success stories" στους πολίτες της χώρας του, τη στιγμή που τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο; Που η σχέση του με την αλήθεια είναι τόσο σοβαρά διαταραγμένη, ώστε να προκαλεί εύλογες υποψίες ότι έχει χάσει πλέον οριστικά τη δυνατότητα να την ξεχωρίζει από το ψέμα, το παραμύθιασμα και τον πολιτικαντισμό; Που καθοδηγείται από τη γνωστή αρχή - αν τα γεγονότα διαψεύδουν όσα λέω, τόσο το χειρότερο γι' αυτά;