Κι αυτός ο δρόμος έχει την δική του ιστορία.
Παρεμβάσεις, βελτιώσεις, διαπλάτυνση, επισκευές, αντιπλημμυρικά κτλ κτλ. Το πόσο πρόχειρα έγιναν όλα αυτά και πόσες ελλείψεις και κακοτεχνίες έχει, μπορεί να το διακρίνει κανείς εύκολα κάνοντας την διαδρομή Πέλλα - Γιαννιτσά ή καλύτερα Χαλκηδόνα - Γιαννιτσά, μετά από μια καταιγίδα ή ακόμα και χωρίς αυτή. Ένας δρόμος με μεγάλη κυκλοφορία παντός είδους οχημάτων, που η πολιτεία δεν εδέησε να τον ανακατασκευάσει με σύγχρονα και ασφαλή πρότυπα. Το «ράβε-ξήλωνε» που επιχειρήθηκε κατά καιρούς σ' αυτόν, μάλλον χειροτέρεψε παρά βελτίωσε τα πράγματα. Ήταν και παραμένει ένας πολύ επικίνδυνος δρόμος για κάθε κινούμενο όχημα, ακόμα και γι' αυτούς που γνωρίζουν κάθε σπιθαμή του. Όσοι τον έχουν διασχίσει έστω και μία φορά, με λίγο πολύ αντίξοες συνθήκες, έχουν την ίδια άποψη. Βέβαια η νεροποντή ήταν μεγάλη και η Πυροσβεστική δεν προλάβαινε να δέχεται κλήσεις στα Γιαννιτσά, ενώ σε μία φωτογραφία μέχρι και η Παραλίμνη φαίνεται στην κυριολεξία «παραλίμνιο» χωριό, αλλά δεν υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες όταν μετά από πολλές ώρες ο δρόμος και η κυκλοφορία δεν έχουν αποκατασταθεί εντελώς. Οι «τεχνητές» λίμνες που φαίνονται εκατέρωθεν του δρόμου πριν μερικές ώρες επικοινωνούσαν μεταξύ τους, μέχρι να καταλαγιάσει κάπως η στάθμη τους, ενώ είχαν μεταφέρει και λάσπες από τα χωράφια,.τις οποίες καθάριζαν από το πρωί ειδικά συνεργεία του δήμου και της περιφέρειας.. Ας δούμε μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες, για να θυμηθούμε εικόνες που βλέπουμε συχνά πυκνά εμείς που τον διασχίζουμε καθημερινά...
