Ανοιχτό με κλειστές αίθουσες, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο!

Η πρώτη έκπληξη ήταν θετική. Κι όμως, αντίθετα με ό,τι πολλοί πιστεύουν, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ήταν ανοιχτό προχθές, ανήμερα τα Φώτα. Ετσι είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ το αγαπημένο μου μουσείο για πολλοστή φορά, για να συνοδεύσω έναν Ιταλό συγγενή, λάτρη των μουσείων, στην πρώτη του επίσκεψη. Μάλιστα για πρώτη φορά κανόνισα ξενάγηση.
Η επίσκεψη ξεκίνησε από την προϊστορική συλλογή, με τα διάσημα ευρήματα από την ακρόπολη των Μυκηνών. Το μουσείο ήταν σχετικά ήρεμο λόγω της αργίας, προσφέροντας ιδανικές συνθήκες για τον επισκέπτη.

Δυστυχώς, όμως, οι υπόλοιπες εκπλήξεις ήταν δυσάρεστες. Ηδη από τα πρώτα λεπτά στην αίθουσα των μυκηναϊκών ευρημάτων άρχισα να διαπιστώνω ότι σχεδόν όλες οι πλευρικές αίθουσες ήταν κλειστές - πίσω από μια κορδέλα ή ένα παγκάκι. Στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι οι κλειστές αίθουσες ήταν... περισσότερες από τις ανοιχτές! Ολόκληρες ενότητες του μουσείου ήταν απρόσιτες. Φθάνοντας στον περίφημο «τζόκεϊ του Αρτεμισίου», είδα την έκπληξη στο πρόσωπο της ξεναγού μας. «Δεν το πιστεύω... Η αίθουσα του Εφήβου των Αντικυθήρων είναι κλειστή», μου είπε χαμηλόφωνα, σχεδόν ένοχα.

Προσπάθησα να μετρήσω πόσες αίθουσες ήταν κλειστές: από τις προϊστορικές αρχαιότητες, η συλλογή των νεολιθικών και η συλλογή των κυκλαδικών. Ολόκληρη η συλλογή των χαλκών - και οι πέντε αίθουσες. Ολόκληρη η συλλογή αγγείων και μικροτεχνίας: οι συλλογές Σταθάτου και Βλαστού-Σερπιέρη, καθώς και οι συλλογές ειδωλίων, κοσμημάτων και γυάλινων. Οι αίθουσες της κυπριακής και της αιγυπτιακής συλλογής. Και αρκετές από τις αίθουσες της συλλογής γλυπτών. Υπολογίζω, με επιφύλαξη, ότι περισσότερο από το μισό Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το σημαντικότερο μουσείο της χώρας και ένα από τα σημαντικότερα του κόσμου, ήταν κλειστό!

Οι εκπλήξεις δεν τελείωσαν εδώ. Ολοκληρώνοντας την επίσκεψη κατεβήκαμε στο μικρό καφέ και περάσαμε μπροστά από το κλειστό πωλητήριο. Ενα πρόχειρο, χειρόγραφο σημείωμα ενημέρωνε τους επισκέπτες ότι θα παραμείνει κλειστό τις ημέρες των αργιών. Το «μυστήριο» λύθηκε λίγο αργότερα. «Το υπουργείο Πολιτισμού δεν πληρώνει υπερωρίες», με πληροφόρησε ένας υπάλληλος. Πόσες αίθουσες είναι κλειστές; ρωτάω. «Εξαρτάται. Ανάλογα με τους φύλακες. Είναι τόσο λίγοι, που αν αρρωστήσει ένας, κλείνει μια αίθουσα, δεν υπάρχει αντικαταστάτης». Στις τουαλέτες δεν υπήρχε χαρτί για τα χέρια. «Τελείωσαν οι προμήθειες», απολογήθηκε ένας άλλος υπάλληλος.

Ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την παρακμή; Σίγουρα όχι οι υπάλληλοι του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Δεν θέλω να κάνω συσχετισμούς με την υπόθεση της Αμφίπολης, όμως το να εγκαταλείπεις στη μοίρα του το σημαντικότερο μουσείο της χώρας, ένα φάρο της ιστορίας της τέχνης, δείχνει, αν μη τι άλλο, μικρόνοια.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ

Πηγή: kathimerini.gr