Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Α1 ερασιτεχνική: Μ.Α. Πέλλας - Δόξα Μελισσίου (1-0)1-1. Και μη χειρότερα...

Δίκαιη η «μοιρασιά», σ' ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να πάει οπουδήποτε, έστω και με τις ελάχιστες καθαρές ευκαιρίες μπροστά στα δύο τέρματα. Η Πέλλα που είχε την ανούσια και χωρίς ιδιαίτερη δημιουργία υπεροχή και κατοχή σε ολόκληρο σχεδόν το παιχνίδι, δεν κατάφερε να πείσει ούτε τον εαυτό της -ακόμη κι όταν προηγήθηκε στο σκορ-, ότι αυτή θα έφευγε τελικά νικήτρια. 
Στο πρώτο ημίχρονο, όπως και σε ολόκληρο το παιχνίδι, η Πέλλα ήταν αυτή που είχε την κατοχή και την μπάλα περισσότερο στα πόδια της, αλλά από δημιουργία λίγα πράγματα. Το Μελίσσι στοιβαρό αμυντικά και παίζοντας κυρίως με σύστημα «κλεφτοπόλεμο», ήταν αυτό που δημιούργησε τις καλύτερες ευκαιρίες με τους Σιδηρόπουλο, Μαμή και Νοράτζε να τις χάνουν από πλεονεκτικές θέσεις μέσα από την μεγάλη περιοχή, με τον πρώτο μάλιστα σε μία απ' αυτές να σημαδεύει το δεξί κάθετο δοκάρι του Μανίκου. Η Πέλλα πριν προηγηθεί με τον πιο «ζωντανό» και πιο απειλητικό της επιθετικό στο πρώτο ημίχρονο Ρέκο στο 40', που έκλεψε την μπάλα λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή, «μπούκαρε» ανάμεσα από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς και πλάσαρε ιδανικά τον Δομουκτσίδη ανοίγοντας το σκορ, είχε απειλήσει λίγα λεπτά νωρίτερα σχεδόν πανομοιότυπα με τον ίδιο παίκτη και την μπάλα στο πλασέ του να καταλήγει δίπλα από το αριστερό κάθετο δοκάρι άουτ. Σε δύο περιπτώσεις στο πρώτο 20λεπτο, οι γηπεδούχοι είχαν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να απειλήσουν με καλές κάθετες πάσες του Ζούζουλα, αλλά οι κακές τελικές επιλογές με τις ψηλές και δυνατές σέντρες, απευθύνονταν σε μεγέθη επιθετικών «Σκανδιναβικών» ή «Βρετανικών» ομάδων και όχι της Πέλλας.
Στο δεύτερο ημίχρονο δεν είδαμε και πολλά πράγματα. Το εκπληκτικό γκολ του Σιδηρόπουλου στο 55', από «εύκολο» αμυντικό λάθος της Πέλλας και κρέμασμα του Μανίκου από 30 μέτρα και μια τριπλή πολύ καλή ευκαιρία των γηπεδούχων με τους Μπρατσούδη, Ρέκο και Γουστέρη να μην μπορούν να νικήσουν τον Δομουκτσίδη από το ύψος της μικρής περιοχής, ήταν ότι καλύτερο παρουσίασαν οι δύο ομάδες στο δεύτερο ημίχρονο. Η πίεση της Πέλλας δεν εκδηλωνόταν ορθόδοξα κυρίως από τους μέσους και οι όποιες προσπάθειες η μπάλα να φτάσει  στην περιοχή με γεμίσματα ή επίκινδυνα στημένα κυρίως από κόρνερ, έβρισκε την άμυνα και τον τερματοφύλακα της Δόξας να απομακρύνουν και να δίνουν λύσεις εύκολα ή δύσκολα. Η Δόξα σχεδόν εξαφανισμένη επιθετικά, δημιούργησε μόνο κάποιες προϋποθέσεις χωρίς να απειλεί ουσιαστικά και να ολοκληρώνει σε καμία απ' αυτές. Το τελικό σφύριγμα βρήκε μάλλον ικανοποιημένους τους φιλοξενούμενους, όχι όμως και τους γηπεδούχους που ήθελαν περισσότερα, άσχετα αν λανθασμένα τα διεκδίκησαν.
Η Πέλλα που «έφαγε» εμπειρία από το Μελίσσι, προσπάθησε αρκετά αλλά δεν είχε ηρεμία και αυτοπεποίθηση και σαν κάτι να την έβιαζε, με το λάθος να είναι εύκολο στην τελική της επιλογή και προσπάθεια. Ο προπονητής της Πέλλας ενώ χρεώνεται τις εσωτερικές αλλαγές των επιθετικών και την ανατροπή της κατάστασης στο πρώτο ημίχρονο, επίσης χρεώνεται και την «αστοχία υλικού» στις αλλαγές από τον πάγκο, που δεν ήταν στην «μέρα» τους και δεν του έδωσαν αυτό που φαντάστηκε, πίστεψε και επιδίωξε. Αδιανόητο γιατί αυτή η ομάδα με το αρκετό ταλέντο και την σχετική ποιότητα, να μην μπορεί να χαρεί το κάθε παιχνίδι και πνίγεται συνεχώς μέσα στα άγχη και στις ανασφάλειές της και ουσιαστικά σε μια «κουταλιά νερό», ακόμα κι όταν φαίνεται να έχει φέρει το παιχνίδι στα μέτρα της...
Το Μελίσσι δεν εξέπληξε κανέναν με την σημερινή παρουσία του, που ήταν καθόλα αναμενόμενη, απόλυτως ανάλογη με το υλικό που διαθέτει η ομάδα. Μ' αυτούς τους ποδοσφαιριστές και μετά από 50 χρόνια το ίδιο ποδόσφαιρο θα μπορεί να παίζει και δεν το λέω σε καμία περίπτωση απαξιωτικά. Ίσα, ίσα το αντίθετο... Ενώ στο πρώτο φάνηκε να διεκδικεί δειλά αλλά απειλητικά τη νίκη, στο τέλος έδειχνε ικανοποιημένο με τον βαθμό, αφού οι «μπαταρίες» έδειχναν να αδειάζουν με την πάροδο του χρόνου... Πάντως αξίζουν πολλά μπράβο γι' αυτούς τους ποδοσφαιριστές που παρά τα αρκετά χρονάκια τους, με τις παραστάσεις και την εμπειρία τους, κρατούν σε αρκετά ανταγωνιστικό επίπεδο την ομάδα.
Σε γενικές γραμμές ο ρέφερι ήταν καλός στις περισσότερες υποδείξεις, με εξαίρεση ίσως την φάση της μη αποβολής με δεύτερη κίτρινη του Φάβα στο πρώτο ημίχρονο για επικίνδυνο παίξιμο πάνω στον Ρέκο και του έμμεσου-«εφεύρεση» που δόθηκε στον Μανίκο για καθυστέρηση. Επίσης με μια ομάδα τόσο «άτακτη», «ασεβής» και «πέραν του δέοντος ομιλητική» όπως το Μελίσσι, που δεν άφηνε κανένα σφύριγμα ή υπόδειξη βοηθού να πέσει κάτω χωρίς «αντίλογο», ο πειθαρχικός έλεγχος μάλλον πήγε περίπατο... Άριστοι ο πρώτος και ο δεύτερος βοηθός.
➤Την επόμενη αγωνιστική η ομάδα μας αγωνίζεται στην Καλή με αντίπαλο την τοπική Νίκη.
➤Για ακόμη μία αγωνιστική παρόντες και διαθέσιμοι, οι εθελοντές από το Τμήμα Σαμαρειτών του Ερυθρού Σταυρού Θεσ/νίκης.
Οι συνθέσεις
Μ.Α. Πέλλας(Μαυροβουνιώτης): Μανίκος, Σταυρακάκης(Σιάγκας 71'), Αβραάμ, Πλιόγκας, Βασιλάκογλου, Μπρατσούδης(Στάγκος 76'), Σιταράς, Σιαματάς, Ρέκος Β.Ι., Ζούζουλας(Χαχαμίδης 66'), Γουστέρης. Απόντες: Τοπάλης, Ουρουμίδης.
Δόξα Μελισσίου(Ντιμτσούδης): Δομουκτσίδης, Χατζηδάκης, Φουρεράι, Φωστηρόπουλος, Τζάτσης, Βερβελής, Νοράτζε(Ίτσκος), Φάβας, Μαμής(Ρομάντζης 55'), Σιδηρόπουλος(Λητοβολής 90'), Μιχαηλίδης.
















Δεν υπάρχουν σχόλια: