«Sky is the limit» είναι η φράση που ακούγεται συχνά τις τελευταίες μέρες από το Μέγαρο Μαξίμου. Το περιβάλλον του πρωθυπουργού και τα λοιπά κυβερνητικά στελέχη αναφέρονται με τη φράση αυτή στις επιδόσεις του αποκαλούμενου πλέον και Μωυσή – πρωθυπουργού. Ο οποίος, αφού νίκησε όλους τους μεγάλους Ευρωπαίους ηγέτες στον αγώνα για την εξάπλωση του κορωνοϊού, συμπεριλαμβανομένης και της Μέρκελ και του Μακρόν, σώζοντας με τις σοφές αποφάσεις και τις γενναίες παρεμβάσεις που μόνος αυτός στον κόσμο τόλμησε και πήρε, τον ελληνικό λαό από την αρρώστια και τον θάνατο εξ αιτίας της πανδημίας, τώρα βρήκε και ένα ευρέως φάσματος φάρμακο για εποχές πανδημίας και όχι μόνον.
Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Είναι γνωστό ότι στη Δυτική Ευρώπη πεθαίνουν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι από την πανδημία. Και αυτό συμβαίνει σε προηγμένα οικονομικά κράτη που εμφανίζουν έντονη εμπορική δραστηριότητα και οικονομική κινητικότητα και διαθέτουν μεγάλα διεθνή αεροδρόμια με δεκάδες καθημερινές πτήσεις που τα συνδέουν με κάθε γωνιά του πλανήτη.
Προφανώς ο μεγάλος βαθμός διεθνοποίησης της οικονομίας τους ήταν η αιτία για τη μεταφορά και μεγάλη εξάπλωση του επικίνδυνου ιού από τις αρχές του 2020, πολύ πριν δηλαδή η παγκόσμια κοινότητα αντιληφθεί τον υψηλό βαθμό μεταδοτικότητας και επικινδυνότητας της νόσου και πολύ πριν ο ιός χαρακτηριστεί ως πανδημία.
Στη δική μας γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης αντίθετα, με τα κράτη με τις λιγότερο προηγμένες οικονομίες που εμφανίζουν μικρότερο βαθμό οικονομικής διεθνοποίησης και εμπορικής και τουριστικής κινητικότητας, αλλά και χωρίς τα μεγάλα διεθνή αεροδρόμια με τις δεκάδες καθημερινές πτήσεις προς και από όλα τα μέρη της γης, η πανδημία έφτασε πολύ αργότερα και η πορεία της εξάπλωσης εμφανίστηκε, όπως αναμένονταν άλλωστε, πολύ ηπιότερη, με τους αριθμούς των κρουσμάτων και των θανάτων που καταγράφονται μέχρι σήμερα να είναι κατά πολύ μικρότεροι εκείνων της Δ. Ευρώπης.
Ο χάρτης άλλωστε της εξάπλωσης της νόσου στην Ευρώπη είναι πολύ εύγλωτος ως προς τον διαχωρισμό σε δύο πολύ ευδιάκριτες ζώνες, των δυτικών και προηγμένων κρατών με τη μεγάλη εξάπλωση της πανδημίας αφενός και των ανατολικών και λιγότερο αναπτυγμένων οικονομικά, με τον πολύ μικρότερο βαθμό εξάπλωσης της νόσου αφετέρου.
Εμείς όμως, ως Ελλάδα, και ανήκουμε και θέλουμε να ανήκουμε στη δύση. Και συνεπώς έχουμε κάθε λόγο να θέλουμε να υπερβούμε τις γεωγραφικές και οικονομικές διαχωριστικές γραμμές που μας χωρίζουν από τους εταίρους μας Γερμανούς, Γάλλους, Ιταλούς και Ισπανούς. Κι ακόμη, δεν μας αφορά καθόλου τι συμβαίνει στα καθυστερημένα Βαλκάνια και στην οπισθοδρομική Ανατολική Ευρώπη. Γιατί εμείς απλούστατα, είμαστε δυτικοί.
Έπρεπε λοιπόν να βρεθεί ένας τρόπος να μας κάνει να ανήκουμε στη δυτική Ευρώπη, χωρίς όμως συγχρόνως να έχουμε τις δυσμενείς συνέπειες της πανδημίας που μαστίζει τους εκεί εταίρους μας.
Εδώ έγκειται και η μεγάλη συμβολή στην επιστήμη του Έλληνα ηγέτη, του Μωυσή – πρωθυπουργού. Ο οποίος βρήκε το αντίδοτο τόσο στη μεγάλη εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα μας, όσο όμως και στην μακραίωνη απομόνωσή μας από τη Δυτική Ευρώπη και τον ιστορικό συγχρωτισμό μας με τις υπανάπτυκτες χώρες της Βαλκανικής και της Ανατολικής Ευρώπης.
Βρήκε λοιπόν το φάρμακο, ώστε η Ελλάδα να ανήκει μεν στα Βαλκάνια και να απολαμβάνει τις ευεργετικές συνέπειες της χαμηλής εξάπλωσης του κορωνοϊού στην εδώ περιοχή, συγχρόνως όμως να μη συγκρίνεται με τις γειτονικές της χώρες, αλλά με τα πλούσια και προηγμένα οικονομικά κράτη της Δυτικής Ευρώπης, με τα οποία μας συνδέουν άλλωστε ισχυροί ιστορικοί και πολιτιστικοί δεσμοί.
Έτσι κατάφερε, με την εφαρμογή της καινοτόμου θεραπείας, η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα που ενώ ανήκει στη Δυτική Ευρώπη, έχει πολύ χαμηλή εξάπλωση της πανδημίας και ελάχιστους καταγεγραμμένους θανάτους από αυτήν.
Επιπροσθέτως, ο Μωυσής κατάφερε με ελάχιστη δαπάνη, που δεν ξεπέρασε το 3,5% του ΑΕΠ της χώρας, να εξουδετερώσει τις επελαύνουσες βαριές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της πανδημίας, την ώρα που οι υπόλοιποι ηγέτες της Δ. Ευρώπης επένδυσαν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΕΠ τους, από 12 έως και 52%!
Φυσικά, μετά από αυτά, η Ελλάδα πήρε τα εύσημα του πρωταθλητή Ευρώπης, ενώ ο ηγέτης της Μωυσής, απολαμβάνει τις δάφνες του θριάμβου και της μεγάλης δόξας να είναι αυτός που εφηύρε και εφάρμοσε την καινοτόμο θεραπεία.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις, ο Μωυσής φέτος πάει για 2 Νόμπελ: Ιατρικής και Οικονομίας.
Βέβαια οι μεγάλες πρόοδοι στην επιστήμη δεν γίνονται σε κενό αέρος. Χρειάζονται οικονομικά μέσα και μάλιστα γενναία για να υποστηριχθούν τέτοιες καινοτόμες δράσεις που αλλάζουν την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.
Έτσι, ο Μωυσής αναγκάστηκε να δώσει από το πενιχρό απόθεμα που του άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση, 11 εκατομμύρια Ευρώ για να υποστηριχθεί επικοινωνιακά η μεγάλη εφεύρεση. Συγχρόνως, αναγκάστηκε να χαρίσει τα χρέη των καναλαρχών, ύψους 21 εκατομμυρίων Ευρώ, προκειμένου να εξασφαλιστεί η σύμπραξη και η δικής τους συμμετοχή στη διάδοση της μεγάλης επιστημονικής ανακάλυψης.
Όμως οι μεγάλες ιατρικές ανακαλύψεις δεν είναι εύκολες ούτε αυτονόητες υποθέσεις. Πάντα υπάρχουν παρενέργειες από την εφαρμογή των καινοτόμων θεραπειών, που πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν τα φάρμακα κυκλοφορήσουν στο εμπόριο.
Κατά τη διάρκεια διάδοσης του νέου πολύ-φαρμάκου λοιπόν, η αντιπολίτευση ανακάλυψε μια αστοχία ενός προγράμματος τηλεκατάρτισης που εφάρμοζε η κυβέρνηση Μωυσή, την οποία αποκάλεσε σκάνδαλο διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση έδωσε σε φιλικές της εταιρείες, χωρίς να υπάρχει καμία ανάγκη και μάλιστα για να παράγουν γνώσεις… αμφισβητούμενης ποιότητας και αξίας που ισοδυναμούν με αρλούμπες τύπου «Σκοιλ Ελικικου», 50 εκατομμύρια Ευρώ. Δηλαδή αστεία πράγματα μπροστά στη μεγάλη δόξα!
Μόλις διαπιστώθηκε αυτή η μικρή… εκτροπή από το πρόγραμμα εφαρμογής του αντίδοτου για την πανδημία που φέρνει δόξα στην Ελλάδα και δάφνες τον πρωθυπουργό, το πρόγραμμα της επικοινωνίας ενισχύθηκε με άλλα 9 εκατομμύρια Ευρώ, προκειμένου να θεραπευτεί και αυτή η παρενέργειά του.
Μα, θα πουν πολλοί, τα ΜΜΕ και οι καναλάρχες ήταν εξ αρχής με το πλευρό του Μωυσή - πρωθυπουργού και τον στήριξαν και πριν και μετά τις εκλογές. Γιατί τώρα, σε μια τόσο ένδοξη στιγμή, ζήτησαν χρήματα; Η απάντηση εδώ αναζητείται και όποιος την βρει, θα πάει για Νόμπελ… δημοσιογραφίας.
Μια απάντηση πάντως στην ερώτηση αυτή, κρύβεται στην παρακάτω έρευνα που κάλυψε και τις 27 χώρες της Ευρώπης. Η οποία αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα, ευθέως αντιστρόφως με αυτό που ισχύει στο ζήτημα της χαμηλής εξάπλωσης της πανδημίας, όπου είμαστε πρωταγωνιστές, βρίσκεται ανάμεσα στις 5 τελευταίες χώρες της Ευρώπης, μαζί με την Βουλγαρία, τη Σλοβακία, την Πολωνία και φυσικά και την Ουγγαρία, (κατά σύμπτωση και οι 5 βρίσκονται στην Α. Ευρώπη), όσον αφορά στον πλουραλισμό των ΜΜΕ και την ελευθεροτυπία.
Όπου, λέει, η φωνή της αντιπολίτευσης στα ΜΜΕ στην Ελλάδα ακούγεται μόλις 7 φορές στις 100 σχετικές ειδήσεις, τη στιγμή που στις προηγμένες χώρες της Δ. Ευρώπης, αυτές με τους πολλούς θανάτους από την πανδημία που εμείς τις νικήσαμε, ακούγεται πολύ περισσότερο.
Συγκεκριμένα η φωνή της αντιπολίτευσης ακούγεται 47 φορές στις 100 ειδήσεις στη Δανία, 44 στη Φινλανδία, 41 στη Σουηδία και 37 στην Ολλανδία.
Φαίνεται ότι εκεί, η δόση της θεραπείας που οι κυβερνήσεις των… κουτόφραγκων χρησιμοποιούν για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των ΜΜΕ δεν είναι η σωστή…
Γιάννης Α. Μυλόπουλος - Καθηγητής ΑΠΘ
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου