Όσα δεν μας έμαθε το σχολείο για την Επανάσταση του 1821

Η μαύρη σελίδα της επανάστασης, η 25η Μαρτίου 1821 μια μέρα που δεν συνέβη στην πραγματικότητα τίποτε, ο μύθος του "κρυφού σχολειού" και ο ρόλος της επίσημης εκκλησίας στον ξεσηκωμό των Ελλήνων.
Σχεδόν 200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, και ενώ οι ερευνητές της ιστορίας έχουν καταφέρει να φωτίσουν με τεκμήρια πολλά από τα μέχρι πρότινος "σκοτεινά" γεγονότα εκείνης της περιόδου, δυστυχώς, πολλοί αρέσκονται ακόμη και σήμερα στην αναπαραγωγή μύθων, στερεοτύπων και συναισθηματικά φορτισμένων ιστοριών που δημιουργήθηκαν (και μάλλον ορθά θα έλεγε κανείς) για να διαμορφώσουν και να στηρίξουν την εθνική συνείδηση σε ένα νεοσύστατο κράτος.

Η ανάγκη αυτή σήμερα δεν υπάρχει, για αυτό, και πρέπει να στραφούμε στην αναζήτηση της αλήθειας. Βέβαια, η αναπαραγωγή μύθων είναι μάλλον βέβαιο ότι θα συνεχιστεί είτε από αμάθεια, είτε από αφέλεια, είτε σκόπιμα προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών πολιτικών και ιδεολογικών σκοπιμοτήτων.

Υπάρχει και η Αριστερά του Κυρίου

Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης είχε έναν ξεκάθαρο νικητή: Την Εκκλησία της Ελλάδας.

Μία ημέρα μετά τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στον ΣΚΑΪ όπου μεταξύ άλλων μίλησε για την «προβληματικότητα» του Ν. Φίλη και κάλυψε πλήρως τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο, ο πρωθυπουργός της χώρας αποφάσισε να αφήσει από τη μεριά του ακάλυπτο τον υπουργό παιδείας.

Ελέησον με…

Με την «δεξιάν» παράταξιν συνήθως δεν έχει καλάς σχέσεις ο διάβολος. Αυτός ευρίσκεται εις τα αριστερά».

Χριστοδούλου Παρασκευαΐδη, «Πόλεμος κατά του Σατανά», Αθήναι: Χρυσοπηγή 1973 (Μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)

Τα ΜΜΕ και τα social media αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό μέρος της πανοπλίας θεσμών του αστικού συστήματος μέσω των οποίων προσπαθεί να ελέγξει την σκέψη και την συμπεριφορά των ανθρώπων ή να τους κρατήσει σε αγνοία και χωρίς μνήμη. Μια τέτοια πανοπλία είναι η Εκκλησία στην οποία υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα κατήχησης και ελέγχου που της επιτρέπει να περιφρουρεί την κοινωνική της θέση ως μορφής κρατικής εξουσίας μετά την επιβολή του θεόπνευστου λόγου της, ο οποίος αποτελεί και νόμο του Συντάγματος.

Επιθετικός κατά διαχωρισμού και Αριστεράς ο Ιερώνυμος

Με μια σκληρή εισήγηση κατά την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πραγματοποίησε μια ομιλία με σαφές ιδεολογικό στίγμα, εξαπολύοντας επίθεση στην Αριστερά εν γένει και καλώντας, εμμέσως, την κυβέρνηση να κάνει δημοψήφισμα για τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κλιμάκωσε την σκληρή στάση που υιοθετεί (μετά και από την χθεσινή κριτική προς το Νίκο Βούτση), χρησιμοποίησε υψηλούς τόνους και σε μια ομιλία που θύμισε εποχές... Χριστόδουλου και με φανερή πολιτική χροιά, άσκησε κριτική άλλων εποχών στην Αριστερά και δήλωσε κάθετα αντίθετος στον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους.

Επόμενη ώρα: Θρησκευτικά

Έλεγα σε έναν Ιρανό πολιτικό επιστήμονα ότι στην Ελλάδα ξεκινάγαμε τη μέρα μας με προσευχή στο σχολείο και ότι σε κάθε αίθουσα πάνω από τον πίνακα κρέμεται ο Ιησούς Χριστός. Δε με πίστευε. Αισιόδοξα σκεπτόμενοι, η αλλαγή στη διδασκαλία των θρησκευτικών μπορεί να φέρει στη σχολική αίθουσα έναν πλουραλιστικό διάλογο, αντίδοτο στην «τυφλότητα» της ξενοφοβίας, τώρα που το χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Τα μοντέλα διδασκαλίας των άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι άραγε όντως πιο «εξευρωπαϊσμένα»;

Στην Ελλάδα της «ατάραχης» κοινωνικής ομοιογένειας και της ελληνοχριστιανικής κυρίαρχης κουλτούρας, δε βάλαμε για χρόνια στο δημόσιο διάλογο ζητήματα που άλλα ευρωπαϊκά κράτη -κυρίως λόγω των μειονοτικών και μεταναστευτικών ομάδων τους που ενίοτε συνδέονται και με το αποικιοκρατικό παρελθόν τους- κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μερικές δεκαετίες νωρίτερα, αν και όχι πάντα επιτυχώς.

Εκκλησία – Κατοχή – Χούντα: Ας μιλήσουμε, λοιπόν…

Το εκκλησιαστικό ιερατείο έχει κριθεί. Και για την Κατοχή, τότε που όρκιζε «κυβερνήσεις» δοσίλογων. Και για την επταετία, τότε που «διάβαζε» υπηρετώντας τη χούντα. Κρίνεται από τη μαυρίλα που αποπνέουν εκλεκτοί μητροπολίτες – υμνητές του χρυσαυγιτισμού. Αφού, όμως, ο κ.Ιερώνυμος θέλει να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για την στάση της ιεραρχίας απέναντι στην Κατοχή και στην χούντα, πολύ ευχαρίστως.

Ξεκαθαρίζουμε εξ αρχής: Τα του Φίλη με τα θρησκευτικά είναι τριτεύουσας αξίας. Όχι γιατί δεν πρέπει να επέλθει η αντικατάσταση του κατηχητικού μαθήματος των θρησκευτικών με το μάθημα της θρησκειολογίας, αλλά γιατί η κυβέρνηση του κ. Φίλη αν ενδιαφερόταν για την ουσία του θέματος – κι αυτό είναι οι σχέσεις μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας – θα το είχαμε καταλάβει. Θα το είχαμε καταλάβει και όταν η παρούσα κυβέρνηση υποδεχόταν με τιμές αρχηγού κράτους τα… λείψανα της αγίας Βαρβάρας και κυρίως θα το είχαμε αντιληφθεί με τις θέσεις του κ. Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Αλλά, όπως είδαμε, και εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει το υφιστάμενο καθεστώς, που σημαίνει αναπαραγωγή της σύμφυσης Κράτους – Εκκλησίας.

Πόσα πλήρωσε σε φόρους η Εκκλησία το 2015

Στα 3,43 εκατ. ευρώ ανήλθε το ποσό που κατέβαλε η Εκκλησία της Ελλάδος σε φόρους, κατά τη διάρκεια του 2015, σύμφωνα με τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο. 

«Χωρισμός» ή ουδετερότητα στις σχέσεις Πολιτείας - Εκκλησίας;

Πέντε ήταν οι βασικοί άξονες που παρουσίασε ο πρωθυπουργός ως θεμέλια της «Νέας Μεταπολίτευσης» που οραματίζεται και εντάσσονται στη νέα συνταγματική αναθεώρηση, η συζήτηση για την οποία ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Ενας από αυτούς είναι και οι σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, ένα ζήτημα για το οποίο έχει χυθεί πολύ μελάνι, καθώς πρόκειται για εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα.

Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες, προτείνεται στο νέο Σύνταγμα να ισχύει «ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους με διατήρηση όμως για ιστορικούς και πρακτικούς λόγους της αναγνώρισης της Ορθοδοξίας ως κρατούσας θρησκείας».

Γεγονός είναι ότι, σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες και την πάγια θέση της Αριστεράς περί χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας, οι εξαγγελίες Τσίπρα συνιστούν σαφώς οπισθοχώρηση.

Παρά ταύτα το θέμα υφίσταται και η «Εφ.Συν.» ανοίγει ξανά τον φάκελο, υπό τα νέα δεδομένα.

Γενηθήτω αυτοκρατορική θρησκεία

Γενηθήτω αυτοκρατορική θρησκεία[1]: (Ή πώς ο Ρωμαίος Imperator Ceasar Constantinus και ο Ευσέβιος Καισαρείας κατασκεύασαν τον εξουσιαστικό χριστιανικό μύθο.

«Κόσμον τόνδε, τὸν αὐτὸν ἁπάντων, οὔτε τις θεῶν

οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ᾽ ἦν ἀεὶ καὶ ἔστιν καὶ ἔσται πῦρ

ἀείζωον ἁπτόμενον μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα».

Ηράκλειτος[2]

«Είναι πράξη αρετής να εξαπατάς και να ψεύδεσαι,

όταν με τέτοια μέσα μπορεί να προωθηθεί το

συμφέρον της Εκκλησίας».

Ευσέβιος, Επίσκοπος Καισαρείας[3]

Κυρίαρχος ο Βαρθολομαίος

Ενισχυμένος στη μάχη των εντυπώσεων αλλά και επί της ουσίας εντός του πληρώματος της Εκκλησίας βγαίνει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μετά το πέρας της Πανορθόδοξης Συνόδου στο Κολυμπάρι Χανίων.

Μετά την επίσημη λήξη των εργασιών, σήμερα το βράδυ, με την ανάγνωση του Μηνύματος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, στον προκαθήμενο του οικουμενικού θρόνου πιστώνεται μια μεγάλη επιτυχία.

Και μόνο το γεγονός ότι ανοιχτά ζητήματα της εκκλησιαστικής ζωής τέθηκαν επί τάπητος έπειτα από εκατονταετίες είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου για την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Πακιστανοί Μουσουλμάνοι χτίζουν εκκλησία για τους Χριστιανούς γείτονές τους

Στη βορειοανατολική επαρχία Punjab του Πακιστάν, οι μουσουλμάνοι κάτοικοι συγκέντρωσαν χρήματα για να βοηθήσουν τους φτωχούς χριστιανούς γείτονές τους να χτίσουν μια εκκλησία. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε λίγο πριν το Πάσχα από μια ομάδα μουσουλμάνων από ένα χωριό στο Faisalabad, κέντρο κλωστοϋφαντουργίας του Πακιστάν.

«Υπάρχει ένα μικρός χριστιανικός πληθυσμός στο χωριό – μόνο 20 οικογένειες – οι οποίοι δεν έχουν πουθενά  να προσευχηθούν» δήλωσε ο πάτερ Aftab James, τοπικός ιερέας, στο Πρακτορείο Anadolu. «Λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα, η πρωτοβουλία λήφθηκε από τους μουσουλμάνους αδελφούς μας», είπε.

Δυο χιλιάδες χρόνια δούλοι... μέχρι το μεδούλι

Η άποψη της Αννας Βαγενά ότι 99 χρόνια εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου, δεν διεκδικεί εύσημα πρωτοτυπίας. Σε διαφορετικές μορφές η ίδια έκφραση διατυπώνεται από εκατοντάδες Ελληνες πολιτικούς και κυβερνώντες από τα χρόνια της... ρωμαϊκής αυτοκρατορίας 

Tη σκλάβα σκέψη σου, σκλάβα δετή, σου τηνε πλάσανε οι Δυνατοί 

Κώστας Βάρναλης

Γερούν γερά, σπάστου τον τσαμπουκά» (Λιαρόπουλος). «Ελπίζω το ΔΝΤ να αντέξει γερά απέναντι στην Ελλάδα» (Παπαδημητρίου). «Μέρκελ τράβα την πρίζα, ούτε ένα ευρώ στα λαμόγια» (Τζήμερος).

Το ανθολόγιο της υποτέλειας απέναντι στην οικονομική κυριαρχία ξένων δυνάμεων εμπλουτίζεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Από ανθρώπους που τάσσονται ανοιχτά στο πλευρό των δανειστών μέχρι αυτούς που εμφανίζονται διατεθειμένοι να ανεχτούν έναν αιώνα ξένης κηδεμονίας προκειμένου να διασώσουν το ευρώ, η λίστα δεν σταματά να διευρύνεται. Και η αφετηρία της δεν βρίσκεται στα χρόνια του μνημονίου αλλά χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

• Έχει επικριθεί πολλές φορές η στάση της επίσημης (με ό,τι σημαίνει ο όρος αυτός) ορθόδοξης εκκλησίας απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, που σε μεγάλο βαθμό κυμαίνεται από αδιαφορία μέχρι εχθρότητα (η διάκριση για την ορθόδοξη εκκλησία γίνεται, επειδή η ευαγγελική εκκλησία είναι από την πρώτη μέρα παρούσα στον καταυλισμό της Ειδομένης). Από τη θέση αυτή εξ άλλου έχουμε καταγγείλει τον ξενοφοβικό, ρατσιστικό και ουσιαστικά αντιχριστιανικό (βλ. ενδεικτικά όσα είπε ο Θ. Παπαθανασίου στην ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών στις 6-3-2016) λόγο κάποιων (ευτυχώς λίγων) ιεραρχών (βλ. π.χ. το τελευταίο κήρυγμα μίσους του μητροπολίτη Καλαβρύτων, που φοβάται ότι «θα μολυνθεί η περιοχή του» από τα «στίφη των ισλαμιστών»). 

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, πρέπει να πούμε ότι, εκτός από τα παραπάνω, υπάρχει και η αντίθετη συμπεριφορά. Όχι μόνο των απλών Χριστιανών, που μεμονωμένα βοηθούν πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά τελευταία (έστω και ως εξαίρεση) οργανωμένα της εκκλησίας. Εξηγούμαστε: 

Φτηνή αγροτική γη σε καλλιεργητές

Το Δημόσιο ετοιμάζεται να... μοιράσει τον κλήρο του! Στην τελική ευθεία μπαίνει ο σχεδιασμός του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων για την αξιοποίηση παραγωγικών ακινήτων που βρίσκονται στην ιδιοκτησία του, με την ενοικίασή τους, έναντι χαμηλού αντιτίμου, σε νέους αγρότες, οργανώσεις παραγωγών και αγροτικούς συνεταιρισμούς.

Οι βασικοί στόχοι που τίθενται με τη μίσθωση σχολαζουσών γαιών, πέραν της στήριξης της αγροτικής δραστηριότητας, είναι να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικές υπάρχουσες εκμεταλλεύσεις με τη μείωση του κόστους παραγωγής, αλλά και να εισαχθεί -στον πρωτογενή τομέα- μια κουλτούρα συνεκμεταλλεύσεων, με απώτερο σκοπό την ενίσχυση του συνεταιριστικού κινήματος.

Γιατί στην Ελλάδα δεν μπορούμε να καίμε τους νεκρούς μας;

Νόμοι που ψηφίζονται και περνούν από την ελληνική Βουλή προσβλέπουν σε μια πιο σύγχρονη και απελευθερωμένη κοινωνία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως φαίνεται, όμως, αυτό δεν είναι αρκετό. Όχι όταν οι νόμοι μένουν τελικά στα χαρτιά και η πολιτεία κρατάει γερά τα ριζωμένα από αιώνες ταμπού της. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στην Ελλάδα με την αποτέφρωση. Ένα δικαίωμα και μια επιλογή για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο δεν συνιστά επιλογή για τον Έλληνα, αφού στη χώρα μας δεν υπάρχει ούτε ένα αποτεφρωτήριο, παρόλο που προβλέπεται από τη νομοθεσία εδώ και μία δεκαετία.

Φουντώνει η οργή κατά της Εκκλησίας

Μετά την παραίτηση του Ρουμάνου πρωθυπουργού Βίκτορ Πόντα και της κυβέρνησης του στην σκιά σκανδάλων διαφθοράς και μετά την τραγωδία με τους 30 και πλέον νεκρούς σε νυκτερινό κέντρο, χιλιάδες έστρεψαν τον θυμό τους μαζικά κατά της ισχυρής και πάμπλουτης Εκκλησίας της χώρας τους.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια με την Εκκλησία βρίσκεται σε επίπεδο ρεκόρ μετά την αποτυχία της να αντιδράσει στο σοκ και το πένθος της κοινωνίας για τα νεαρά θύματα της φωτιάς. Και οι πιέσεις αυξάνονται για την αναθεώρηση των προνομίων που διαθέτει. 

Στα 791.009 τα καθαρά κέρδη της Εκκλησίας το 2014

Στοιχεία με τα έσοδα και τα έξοδα της εκκλησίας έδωσε στη δημοσιότητα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος. Τις 791.009 ευρώ άγγιξαν τα καθαρά έσοδα της Εκκλησίας της Ελλάδος το 2014, ενώ τα συνολικά έσοδα ανήλθαν σε 8.792.293,69 ευρώ, ενώ τα έξοδα ήταν 8.001.283,93 ευρώ.

Πρόσχωμεν!

Ο λαλίστατος Αρχιεπίσκοπος και η εργαλειακή χρήση της Εκκλησίας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρό­σφα­τη δή­λω­ση του «πάσης Ελ­λά­δος» ότι «δεν γί­νε­ται τη μια μέρα ο λαός να ψη­φί­ζει και την άλλη να επα­να­στα­τεί» είναι ένας μικρό επει­σό­διο στην ανά­καμ­ψη της Εκ­κλη­σί­ας σε ρόλο άμε­σου δια­μορ­φω­τή της κοι­νής γνώ­μης, δη­λα­δή στον κατά τας γρα­φάς ρόλο του ποι­μέ­να. Ας θυ­μη­θού­με μερι­κές από τις στιγ­μές αυτές θείας φω­τί­σε­ως.

Η Αριστερά και ο χωρισμός Κράτους - Εκκλησίας

Μία από τις πραγματικότητες που αντιμετωπίζει κάθε πρωθυπουργός στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, είναι ότι μια κατά μέτωπον αντιπαράθεση με την Εκκλησία συνεπάγεται ένα υψηλότατο πολιτικό κόστος». Με τα λόγια αυτά μόλις προχθές ο «Εκόνομιστ» διαπίστωνε ότι «η αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας βάζει νερό στο κρασί της κοσμικότητάς της».

Το βρετανικό περιοδικό μάλιστα πρόσθετε ότι το κόστος αυτό «είναι προφανώς υπερβολικά υψηλό για τον κ. Τσίπρα, ο οποίος έχει πολλά άλλα πράγματα για τα οποία ανησυχεί: όχι μόνο μια συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, αλλά και τις γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή, μια κατάσταση που συχνά έχει οδηγήσει τους Ελληνες να συσπειρωθούν γύρω από τη θρησκεία τους».

Η όλη συζήτηση ξεκίνησε, αυτή τη φορά, με την πρόταση της κυβέρνησης να απλοποιηθεί ο τρόπος απαλλαγής των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών, κάτι που προκάλεσε την οξεία αντίδραση του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου «Η σκιά του μακαριστού Χριστόδουλου» και επανέφερε στην επιφάνεια το διαχρονικό αίτημα χωρισμού Εκκλησίας-κράτους.

Επτά κινήσεις που δεν τολμά η κυβέρνηση

Επτά κινήσεις που δεν τολμά η κυβέρνηση και όσο δεν το κάνει χάνουν οι πολίτες προς όφελος των παπάδων, των μεγαλοεργολάβων, των εφοπλιστών και των καναλαρχών.