Το άγχος για εκλογές

Οι εγκλωβισμένοι της επιθυμίας για ρεβάνς και ένα αίτημα χωρίς νόημα, όσο δεν συνοδεύεται με μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στα σχέδια των δανειστών.

Το αίτημα της Νέας Δημοκρατίας για εκλογές, μπορεί να την εξυπηρέτησε για λίγο εσωκομματικά, ως "δώρο", σε μια μερίδα στελεχών, που αναζητά ρεβάνς και δικαίωση, ωστόσο η απουσία εναλλακτικής πρότασης και ολοκληρωμένου σχεδίου, οδήγησε σε πολιτική αμηχανία.

Γιατί να γίνουν πρόωρες εκλογές, αν στο τραπέζι δεν υπάρχει μια εναλλακτική, που θα ανακουφίσει τον λαό;

Τέλος στον οικονομικό δαρβινισμό

Ολοένα και συχνότερα τελευταία διατυπώνεται το ερώτημα του «αν υπάρχει εναλλακτική οικονομική πρόταση στο τραπέζι».  Κάτι που να πείθει ως εναλλακτική στη σημερινή, ακραία οικονομική χρηματιστικοποίηση.

Για να δοθεί απάντηση, μάλλον πρέπει να εστιάσουμε στον φιλοσοφικό πυρήνα του τρέχοντος συστήματος. Να κατανοήσουμε γιατί έφτασε στο σημείο να κυριαρχήσει και για ποιο ακριβώς λόγο βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης σήμερα.

«Διαφωνείς με το Μνημόνιο, αλλά έχεις κάτι άλλο να προτείνεις;»

Η απουσία εναλλακτικής πρότασης

Στις 12 Ιουλίου 2015 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο, «ελλείψει καλύτερης εναλλακτικής πρότασης», σύμφωνα με τους υποστηρικτές της αλλά και πολλούς από τους επικριτές της.
Η διαπραγματευτική ήττα της κυβέρνησης, μια ήττα που μοιραζόμαστε όλοι όσοι τη στηρίξαμε, είναι η ήττα μιας συγκεκριμένης διαπραγματευτικής στρατηγικής, η οποία συνίσταται ακριβώς στην έλλειψη εναλλακτικής. Ο Γ. Βαρουφάκης, στην αρχή των διαπραγματεύσεων, είχε δηλώσει: «Αν δεν διανοείσαι την ρήξη, δεν μπορείς να διαπραγματευτείς». Ωστόσο, η διαπραγματευτική ομάδα δεν διανοήθηκε τη ρήξη, κάνοντας την πολιτική εκτίμηση πως η ρήξη θα είναι Αρμαγεδδώνας για τη χώρα — μια εκτίμηση για την οποία δεν δόθηκε ποτέ καμία αιτιολόγηση.