Η παρουσία ιερωμένων στα διοικητικά συμβούλια διαφόρων ευαγών και
«φιλανθρωπικών» ιδρυμάτων θεωρείται από τη μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών
λογική και σχεδόν δεδομένη. Και αυτό, ανεξάρτητα από όσα... σκοτεινά
κατά καιρούς ακούγονται όχι μόνο για την αμαρτωλή διαχείριση των
οικονομικών, αλλά και για τη συμπεριφορά κάποιων ιερωμένων προς τα
φιλοξενούμενα άτομα (παιδιά ή ενήλικες) των ιδρυμάτων αυτών.
