Der Spiegel: "Μήπως είχε δίκιο τελικά ο Μαρξ;" - Το εξώφυλλο που "τελειώνει" τον καπιταλισμό

Με ένα πολύ ενδιαφέρον εξώφυλλο κυκλοφορεί το γερμανικό περιοδικό, το οποίο αποδομεί το καπιταλιστικό μοντέλο, αφού πλέον "δεν λειτουργεί". Οι "πολυκρίσεις" του Adam Tooze και η κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης.
Την αποδόμηση του καπιταλισμού με ένα αν μη τι άλλο ξεχωριστό εξώφυλλο επιχειρεί το Der Spiegel που κυκλοφορεί.

Παγκοσμιοποίηση: η άνοδος και η πτώση μιας ιδέας που άλλαξε τον κόσμο

Η ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, τον Ιανουάριο, είναι συνήθως μια ευχάριστη υπόθεση, μιας που κατά παράδοση, οι συμμετέχοντες μαζεύονται για να καταναλώσουν ακριβά εδέσματα συζητώντας για τα οικονομικά ζητήματα που οι ίδιοι ελέγχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως τον περασμένο Ιανουάριο, η συζήτηση φαίνεται πως ήταν αρκετά διαφορετική σε σχέση με άλλες χρονιές, καθώς λάμβανε χώρα στον απόηχο πολύ σημαντικών εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, που έμελλαν να κλονίσουν ιδιαίτερα την παγκόσμια οικονομία αλλά και τον τρόπο που σκεφτόμασταν μέχρι τότε.

Θανατηφόρα εξαγωγή ρύπανσης με χιλιάδες θύματα

Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας φέρνει παγκοσμιοποίηση και της ρύπανσης, "εξάγοντας" κάθε χρόνο σχεδόν 1 εκατ. πρόωρους θανάτους σε άλλες χώρες. Τι αναφέρει νέα διεθνής επιστημονική έρευνα.

Καλά είναι στα ράφια των καταστημάτων τα φθηνά προϊόντα από κάθε γωνιά της Γης, όμως μαζί τους έρχονται -διασχίζοντας τα σύνορα από αέρος- και οι αυξημένοι κίνδυνοι για την υγεία. Κάθε χρόνο εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν πρόωρα σε όλο τον κόσμο από παθήσεις που συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση, όπως έμφραγμα, εγκεφαλικό και καρκίνο των πνευμόνων. Από αυτούς τους πρόωρους θανάτους, εκατοντάδες χιλιάδες οφείλονται σε ρύπανση που έχει μεταφερθεί από μακρινές χώρες.

Μεγάλα θύματα της παγκοσμιοποίησης

«Η ζωή σήμερα είναι καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία», γράφει στην πρώτη γραμμή ενός πρόσφατου βιβλίου του ο Ανγκους Ντίτον, ο οικονομολόγος που κέρδισε πέρυσι το βραβείο Νόμπελ.

Προφανώς δεν λογάριαζε όταν έγραφε αυτήν την αράδα τη γενιά «Υ», τους νέους που γεννήθηκαν μεταξύ 1980 και μέσων δεκαετίας του 1990.

Οι millennials («χιλιάρηδες» σε ελεύθερη μετάφραση - επειδή γεννήθηκαν στα τέλη της 2ης χιλιετίας) είναι όπως φαίνεται το μεγαλύτερο θύμα της κυριαρχίας του φιλελεύθερου οικονομικού δόγματος και της παγκοσμιοποίησης τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Μετά τον Τρίτο Πόλεμο...

Βαδίζουμε ολοταχώς προς την παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική σοβιετία. Από τον αντίστροφο δρόμο όμως. Όχι με την κρατικοποίηση των επιχειρήσεων αλλά αρχικά με τη μετατροπή των κρατών σε επιχειρήσεις, και τελικά με την αντικατάστασή τους από τις ικανότερες να διαχειριστούν ανθρώπινο δυναμικό και φυσικούς πόρους πολυεθνικές.

Τα κράτη ως οντότητες θα υφίστανται πλέον για λόγους τυπικής διοικητικής διαίρεσης, επίσης για διατήρηση του πολύ χρήσιμου, ιδίως όταν τεχνηέντως διαστέλλεται σε καιρούς κρίσεων, εθνικοπατριωτικού αισθήματος ενός ικανού να διεγείρει τα συντηρητικά ένστικτα των κοινωνιών ποσοστού απαιδεύτων, και, τέλος, για τον προσεταιρισμό μέσω χρηματισμού, με λεφτά φυσικά των φορολογούμενων πολιτών, μιας στρατιάς πολιτικών, στρατιωτικών, δικαστικών, αστυνομικών, ελεγκτικών και θρησκευτικών υπηκόων της νέας τάξης.