Στη γενική οικονομική ανέχεια βρήκε πρόσφορο έδαφος να ξεφυτρώσει η
κακώς εννοούμενη ταπεινότητα. Η επιθυμία για το (υποκειμενικά, έστω)
ωραίο εύκολα γίνεται στόχος χλευασμού, διότι εξ αυτής συνάγεται η
αναπόληση του παλαιού κλέους, το οποίο έχει χαθεί ανεπιστρεπτί - «να το
πάρουμε χαμπάρι». Αυτή η προσπάθεια εξίσωσης του γούστου -άρα και της
απόλαυσης- καταβάλλεται στα πιο απλά πράγματα της καθημερινότητας.
